IT Visibility چیست؟
مقدمه
امروزه در سازمانهای بزرگ، منابع فناوری اطلاعات و ارتباطات مجموعهای پیچیده را تشکیل دادهاند که شامل مراکز داده، شبکه ارتباطی گسترده، سختافزارهای ذخیرهساز و سرویسدهنده و صدها برنامه خدماتی و کاربردی مختلف است. برای یک نفر یا حتی یک تیم فنی بسیار دشوار است که بدون توسل به ابزارهای مناسب، چگونگی انتقال داده از لایه زیرساخت تا لایه کاربرد و پس از آن ارائه سرویس به کاربران را کنترل و پایش کند. از سوی دیگر رضایت کاربران نهایی، در گرو صحت عملکرد و کارایی منابع فناوری اطلاعات در تمام سطوح است. تداوم عملکرد و کارایی منابع فناوری اطلاعات هم مستلزم مانیتورینگ جامع، وجود برنامه مقابله با بحران و امکان رفع خرابی در کمترین زمان ممکن است (جهت مواقعی که منابع فناوری اطلاعات مطابق انتظار عمل نکنند).

تعریف پایشپذیری منابع فناوری اطلاعات – IT Visibility
مدیران فناوری اطلاعات برای اینکه به وظیفه خود در جهت مدیریت و تداوم ارائه خدمات مطلوب عمل نمایند، نیاز به چشماندازی کامل و دقیق از حوزه منابع فناوری اطلاعات در سازمان خود دارند. این وظیفه سنگین تنها در شرایطی قابل انجام است که پارامترهای کلیدی عملکردی در منابع فناوری اطلاعات قابلرویت و پایشپذیر (visible) باشد.
پایشپذیری ممکن است برای هر کس مفهوم متفاوتی داشته باشد ولی در کل به مفهوم در اختیار داشتن ابزار مناسب به نحوی است که بتواند تصویر لحظهای از پارامترهای کلیدی منابع را به مدیران و کارشناسان ارائه کند.
کاربردهای عملی پایشپذیری کدام است؟
کاربرد پایشپذیری و مانیتورینگ منابع فناوری اطلاعات میتواند برحسب طبیعت سازمان به شکلهای مختلف نمود پیدا کند و مدیران عامل و فناوری اطلاعات از آن برای حل مشکلات سازمان خود استفاده کنند. جهت آشنایی سه مثال آورده شده است:
- چنانچه مدیران و کارشناسان فناوری اطلاعات یک سازمان بخواهند کارایی خدمات وب ارائهشده سازمان به کاربران را ارزیابی نمایند، به ابزاری نیاز دارند که بتواند زمان پاسخ سرویس موردنظر را در شبکه غیرمحلی (خارج از سازمان) اندازهگیری کند و نمایش دهد. وجود زیرساختی که مانیتورینگ این دادهها را فراهم کند میتواند به راحتی این نیاز را مرتفع سازد.
- اگر سازمانی بخواهد برای توسعه تجهیزات ذخیرهسازی داده برنامهریزی کند، به ابزاری نیاز دارد که بتواند حجم دادههای ذخیرهشده کنونی و نرخ رشد آنها در چند ماه گذشته را نمایش دهد که بتواند بر اساس این اطلاعات، نوع و ظرفیت تجهیزات ذخیرهسازی لازم برای توسعه را پیشبینی کرد.
- درستی کارکرد هر سامانه پیچیده فناوری اطلاعات (مثلاً Core Banking)، بستگی به صحت عملکرد بخشهای مختلف از سختافزارهای سرویسدهنده (Server) و تجهیزات ذخیرهسازی داده (Storage) گرفته تا لایه نرمافزاری مانند سیستمعامل، پایگاه داده و برنامههای کاربردی دارد. چنانچه هر یک از این بخشها، پایشپذیر باشند، مدیران و کارشناسان فناوری اطلاعات در صورت بروز مشکل، میتوانند منشا بروز اختلال را بهآسانی شناسایی کنند.
درهرصورت، باید توجه داشت که پایشپذیری منابع فناوری اطلاعات باید برای مدیران مشخص کند که چه منابعی، توسط چه کسانی، برای چه منظوری و در چه سطحی مورداستفاده قرار میگیرد. در اغلب سازمانها از منابع فناوری اطلاعات بهطور کامل و موثر استفاده نمیشود و بهرهوری آنها پایین است و به همین دلیل برگشت سرمایه در حوزه فناوری اطلاعات معمولاً کمتر از حوزههای دیگر است.
پایشپذیری در چه لایههای مختلف فناوری اطلاعات صورت میگیرد؟
منابع فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمان، در لایههای مختلفی قرار میگیرند. مهمترین این لایهها که باید پایشپذیر باشند، عبارتاند از:
- لایه زیرساخت مرکز داده مانند دما، رطوبت، کنترل دسترسی
- لایه شبکه ارتباطی سازمان
- لایه زیرساخت ذخیرهسازی و منابع پردازشی
- لایه زیرساخت مجازیسازی
- لایه سیستمعامل
- لایه پایگاه داده
- لایه سرویسها
- لایه برنامههای کاربردی
در هر یک از این لایهها بهصورت کلی چهار مفهوم باید مورد پایش قرار گیرد:
- صحت عملکرد (Health Status)
- کارایی (Performance) بر اساس پارامترهای کلیدی استخراجشده
- هویت افراد استفادهکننده
- LOG های تولیدشده آن منبع
توصیه به سازمانها
سازمانها، برای ایجاد چنین قابلیتی باید زیرساختهای موردنیاز برای سنجش و پایش منابع و کارایی آنها را فراهم کنند و به این منظور به سه سامانه مرجع نیاز خواهند داشت:
- سامانه پایشگر (Monitoring) منابع فناوری اطلاعات
- سامانه مدیریت هویت و کنترل دسترسی
- سامانه مدیریت رخدادها (LOG Management)